હિંસ્ર પશુની જેમ અન્ધકાર આવ્યો –

ત્યારે પશ્ચિમનું ઝળકતું આકાશ રાતી કરેણના જેવું લાલ:

એ અન્ધકારે માટીમાં આણી કેતકીની ગન્ધ,

રાત્રિનાં અલસ સ્વપ્ન

આંકી દીધાં કોઈકની આંખોમાં.

એ અન્ધકારે પ્રગટાવી દીધી કામનાની કમ્પિત શિખા

કુમારીના કમનીય દેહે.

કેતકીની ગન્ધે દુર્દમ્ય,

આ અન્ધકાર મને શી રીતે સ્પર્શશે?

પહાડની ધૂસર સ્તબ્ધતાએ શાંત હું,

મારા અન્ધકારે હું

નિર્જન દ્વીપની જેમ સુદૂર, નિ:સંગ.