૧૦૦. ઉછાળ દરિયા

ઉછાળ દરિયા, ઉછાળ પ્હાડો, ઉછાળ માટી-પંડ;
ઉછાળ મનવા, મુઠ્ઠી ખોલી સકળ બ્રહ્મનું અંડ!

હોય હવે નહીં બંધન-બાધા, ધોધે ધસમસ ધસવું;
એકીશ્વાસે ચડી હવે તો મેરુ-માથે વસવું!
હૈયે બારે મેઘ ઊમટ્યા, વરસે વ્હાલ પ્રચંડ!

નાવે નાવે પાંખ ઊઘડે, ગગન ઊઘડે દરિયે!
ગ્રહ-તારાની ભીડ મચી શી! ચાંદ-સૂરજ આ ફળિયે!
વાટઘાટ-ઘર-ગામ ડૂબતાં પામું બધું અખંડ!

વામનજીના કીમિયા કેવા! કણ કણ વિરાટ ખૂલે,
શેષનાગની શય્યા છોડી અનંત અંદર ઝૂલે,
છોળે છોળે છંદ છલકતા, જલ જલ ચેટીચંડ!

(ચિદાકાશનાં ચાંદરણાં, ૨૦૧૨, પૃ. ૪૬)

License

શ્રેષ્ઠ ચંદ્રકાન્ત શેઠ Copyright © by સંપાદકો: યોગેશ જોષી, શ્રદ્ધા ત્રિવેદી, ઊર્મિલા ઠાકર. All Rights Reserved.